तिम्रो पर्खाईमा

आउँछौं कि तिमी भनि यी आँखाहरु
बाटो भरी ओछ्याई रहेकी छु
यो मेरो मुटु भित्र तिम्रै तस्वीर
सजाई रहरको छु
हृदय भित्र पिडा राखेर पनि
बाहिर हांसी रहेको छु
किन की यो जिन्दगी नै
तिम्रै निम्ति साचि रहेको छु
बस यसरी नै तिम्रो यादमा
बाँचि रहेको छु

तर....
बिषै बिषले भरिएको यो जिन्दगी
घिसार्न एकदम गाह्रो भो
शान्ति पूर्बक बांच्न कता हो कता
छटपटाई बांच्न पनि साह्रो भो
ढालौं ला भन्थे बिवस्ताको पर्खाल
तर आफ्नै माया तगारो भो
हाँसेर बांचु भन्दा भन्दै
आँसु नै मलाई प्यारो भो
शितलता खोज्दा खोज्दै
तापको जलन झन खरो भो
बलियो बंन्धन बनाउन खोज्दा
माया किन लरटरो भो
जिवित हुं कसरी भनौं म
जिवन यसै अधमरो भो